Posłuchaj utworu na "Chomiku": On The Road Again.
W 1928 roku Tommy Johnson nagrał w wytwórni Victor Records Big Road Bluesa. Johnson był oczywiście bluesmanem z Delty Mississippi. Urodził się w miejscowości Terry w 1896 roku. W 1910 przeniósł się do Crystal Springs gdzie przeważnie mieszkał do końca życia. W 1916 roku gdy się ożenił zaczął podróżować po południowych miasteczkach. Odwiedził m.in. Dockery Plantation gdzie spotkał bluesowe sławy Charlie Patrona i Willie Browna.
Tommy Johnson już w młodości został alkoholikiem. Jego bluesy były bardzo smutne, nawet jak na ówczesne bluesy z Delty. „Wielka Droga” (Big Road) jest przenośnią. Istnieje ona tylko w głowie grajka, któremu wszystko źle wychodzi łącznie z przeciwnościami losu.
Johnson nagrał jeszcze dwie sesje: pierwszą też w 1928 roku w Victor i drugą w 1929 roku dla Paramount Records.
Ćwierć wieku później, tj. w 1953 roku Big Road Bluesa przerobił na swój sposób inny bluesman - Floyd Jones. Nazwał go trochę inaczej: On The Road Again.
Jones urodził się w Marianna w stanie Arkansas w 1917 roku. Kiedyś spotkał Howlin Wolfa, który podarował mu gitarę. Wtedy serio wziął się za bluesa. W drugiej połowie lat 30-tych i na początku 40-tych wędrował po Południu i żył z bluesowania. W 1945 roku był już w Chicago i grał na Maxwell Street.
W Chicago używał gitary elektrycznej i tym samym grał dużo mocniej niż w Mississippi. Był niezły. Zetknął się z największymi bluesmanami: Muddy Watersem, Little Walterem, Jimmy Rogersem. Nagrywał z Snooky Pryorem, Moody Jonesem (swoim kuzynem) i Johnny Youngiem.
Floyd Jones miał w swoim dorobu kilka świetnych piosenek takich jak: „Stockyard Blues”, „Hard Times” czy „Schooldays”. W latach 50-tych nieźle się sprzedawały. Największą sławę przyniósł mu jednak blues On The Road Again, a to za przyczyną grupy Canned Heat.
Liderem Canned Heat był Alan Wilson. Był gitarzystą i harmonijkarzem, napisał też większość piosenek zespołu. Wilson w 1964 roku poznał na festiwalu w Newport legendę bluesa z Delty Sona House’a. House grywał jeszcze z Robertem Johnsonem i Charlie Patronem. To spotkanie wpłynęło mocno na Wilsona, który serio zainteresował się starymi przedwojennymi bluesami.
Odkrył m.in. i Floyda Jonesa. Jak Jones postąpił z bluesem Tommy’ego Johnsona tak w 1968 roku postąpił z On The Road Again Alan Wilson. Przerobił utwór dając dużą rolę do odegrania organkom. Zastosował również indyjski instrument zwany tambura drone, który słychać od samego początku utworu. Uzyskał świetny efekt brzmieniowy.
Utwór wyszedł na singlu w sierpniu 1968 roku oraz na albumie Boogie with Canned Heat. Blues stał się hitem pop, co nie często się zdarza. W Anglii na liście przebojów UK Singles Chart uzyskał 8 miejsce, a w Ameryce na Billboard Hot 100 osiągnął miejsce 16.
Piosenka swym charakterystycznym brzmieniem podoba się reżyserom, gdyż znalazła się na ścieżkach filmowych już kilku filmów. Coverów na płytach zbyt dużo nie ma, chociaż na żywo wykonuje go wielu śpiewaków.
|
W music boxie wersja Cannes Heat w kilku różnych wykonaniach. Dużą dla mnie niespodzianką jest wersja Katie Melua, mimo iż jestem przyzwyczajony do tego, że po bluesa sięgają artyści daleko od bluesa kojarzeni. Jest też blues Tommy Johnsona z 1928 roku i Floyda Jonesa z 1953 roku.
Zarówno o Tommym Johnsonie, jak i Canned Heat chętnie bym jeszcze napisał. Zrobię to jeżeli uda mi się wreszcie zdobyć bluesa „Canned Heat”.
Canned Heat - On The Road Again, lyrics
Well I'm so tired of cryin' but I'm out on the road again
I'm on the road again.
Well I'm so tired of cryin' but I'm out on the road again
I'm on the road again.
I ain't got no woman just to call my special friend
And I'm going to leave the city, got to go away
I'm going to leave the city, got to go away
All this fussing and fighting, man I sure can't stay
You know the first time I travelled out in the rain and snow
In the rain and snow
You know the first time I travelled out in the rain and snow
In the rain and snow
I didn't have no fellow, not even no place to go
And my dear mother left me when I was quite young
When I was quite young
And my dear mother left me when I was quite young
When I was quite young
She said 'lord have mercy on my wicked son'.
Take a hint from me mama please don't you cry no more
Don't you cry no more
Take a hint from me mama please don't you cry no more
Don't you cry no more
Cause it's soon one morning down the road I'm gone
But I ain't going down that long and lonesome road
All by myself
But I ain't going down that long and lonesome road
All by myself...
Znowu Na Drodze (tłumaczenie igusia151)
Jestem zmęczony ciągłym płaczem ale znów jestem na tej drodze
Jestem zmęczony ciągłym płaczem ale znów jestem na tej drodze
Nie mam nikogo kogo mógłbym nazwać specjalnym przyjacielem
Wiesz że pierwszy raz podróżowałem w deszczu i śniegu
Wiesz że pierwszy raz podróżowałem w deszczu i śniegu
Nie miałem kumpla ani nawet miejsca gdzie mógłbym pójść
Moja kochana mama opuściła mnie gdy byłem całkiem młody
Moja kochana mama opuściła mnie gdy byłem całkiem młody
Mówiła 'Boże miej litość nad mym grzesznym synem'
Mamo wspomnij o mnie w niebie, proszę, nie płacz więcej
Mamo wspomnij o mnie w niebie, proszę, nie płacz więcej
Bo już niedługo pewnego poranka znów będę na tej drodze
Nie będę szedł tą długą, odludną drogą
Sam
Nie będę szedł tą długą, odludną drogą
Sam
Nie moge się Tobą opiekować kochanie,
Nie moge się Tobą opiekować kochanie
classical_blueslover
Autor prowadzi na platformie blogowej Salon24.pl dwa znakomite blogi muzyczne: pod pseudonimem classical_blueslover - blog o muzyce klasycznej Classical Is Wonderful oraz jako blueslover - blog o "bluesie i pochodnych" Blues is The Best. Oprócz nich, z drugim współautorem prowadzi własną stronę Feel the Blues with all that Jazz.